Onlangs besloot het Spaanse bouwbedrijf Ferrovial te ‘verhuizen’ naar Nederland – en daarbij de Spaanse beursnotering om te ruilen voor een aan de AEX. Legio redenen werden ervoor aangevoerd: het bedrijf wil ook een beursnotering in New York, en de Spaanse wet staat een duale notering niet toe (in Nederland is dat geen issue), via de Nederlandse notering en de opstap naar die in New York kan het bedrijf snel meer kapitaal aantrekken om de groeiambities waar te maken, Nederland heeft juridische stabiliteit en een overzichtelijke corporate governance, en Nederland heeft een AAA-rating. En, o ja, het bedrijf gaat vele tientallen miljoenen minder belasting betalen.

Spaanse ministers en andere politici op hun achterste benen – dit mocht toch niét gebeuren, ‘verraad’, een schoffering, en andere grote woorden kwamen voorbij. Hetzelfde soort teksten die wij in Nederland van onze politici horen als Unilever, Shell en DSM het land om vergelijkbare redenen ‘verlaten’. Schofterige, greedy bedrijven. We hebben zo ons best voor ze gedaan. Het huis is te klein!

Maar diezelfde Nederlandse politici hoor ik niet in de casus-Ferrovial – ze zouden afkeurend kunnen reageren (‘blijf in Spanje’) – maar daar is geen electoraal voordeel mee te behalen. Een stilzwijgende dubbele moraal.

Dat is waarom bedrijven zich helemaal niets aantrekken van politici. En dat noem ik verstandige governance.

The Cappuccino King