De omgang tussen mensen wordt steeds grimmiger: individueel geweld, institutioneel cynisme en collectieve onmacht tekenen volgens Leo van der Voort een nieuw fenomeen: ‘brutisme’. In zijn pamflet legt hij uit hoe deze ontspoorde individualisering zich manifesteert. In zijn preview licht Van de Voort toe hoe het concept ‘brutisme’ een nieuwe duiding biedt voor de groeiende maatschappelijke ontwrichting.
Wie nadenkt over de huidige organisatierealiteit, raakt getriggerd door de hoeveelheid veranderingen waar we al mee te maken hebben en waar we nog mee te maken gaan krijgen. Het is om die reden een zware tijd voor control freaks, centralisten, perfectionisten, rationalisten, planners en onzekerheidsmijders.
Onder communicatieve vaardigheden verstaan we in het tijdperk van Wilders c.s. vooral je eigen standpunten luid en duidelijk te presenteren en de wereld in te sturen, #misprijzend. Dat werkt temeer in een samenleving die een steeds sterker tribaal karakter krijgt – een verzameling stammen van gelijksoortigen. De enige vorm van ontmoeting lijkt nu de clash tussen wij en zij.
De kapitaalmarkt verlangt realisatie van (kasstroom)potentie: hidden value (vanuit immateriële activa, nieuwe concepten, reële disrupties), benutting van talent en human resources, en absolute outperformance ten opzichte van de concurrentie. Dat vraagt meer dan een papieren werkelijkheid of vage retoriek; dat vergt een drie-eenheid van durf, verbeeldingskracht en grensverleggend leiderschap, gedragen door zelfreflectie. Dat blijkt schaars.
Waarschuwing: deze aflevering van De Boekenpraktijk kan deprimerend zijn. Want volgens onze gast Leo van de Voort komt het écht niet meer goed met de wereld. De crises waarin de wereld zich bevindt, met onze zucht naar groei en geld, zijn zo met elkaar vervlochten dat ze niet meer op te lossen zijn. Onze liefde voor het kapitalistisch systeem en de aandeelhouder houdt ons gevangen.
Normaliter zijn ‘corporate bobo’s’ niet de bloedgroep die mij inhoudelijk inspireert of uitdaagt. Dat dacht ik ook bij ‘Gegijzeld door geld’ van Leen Paape en Leo van de Voort. Het bleek echter het meest indrukwekkende boek dat ik deze zomer heb gelezen: een absolute #mustread.
Vroeger, vroeger geloofden we nog in toekomst. Technologie zou de wereld gaan veranderen en hoe geweldig was dat! Inmiddels zijn daar bibliotheken over vol geschreven – ze staan hoog in de Managementboek top 100.
Leen Paape en Leo van de Voort zijn van mening dat bedrijven het over zichzelf afroepen wanneer zij van de beurs worden gehaald. Ze zien luiheid en zelfgenoegzaamheid bij bestuurders en toezichthouders, die ten koste gaan van prestaties, medewerkers, organisatie en maatschappij. Het kan anders; want bestuurders die de ultieme beschermingsconstructie in stelling weten te brengen van het realiseren van een hoge waardering van het aandeel via meervoudige waarderealisatie houden ‘jagers en barbaren’ buiten de deur.
Risicovreugde - Leid liever evident gevaarlijk dan ogenschijnlijk veilig
Strategie zoekt flow! biedt houvast voor bestuurders en managers van organisaties die zich verwonderen over het achterblijven van prestaties bij het beschikbare potentieel en die bereid zijn tot niet-vrijblijvende reflectie.