Als investeren uit het zicht verdwijnt
Paape & Van de Voort: Alarmfase rood als dividend en rente voor investeringen komen.
Column
Lees meerAls investeren uit het zicht verdwijnt
Onrecht, pech, weerbaarheid
In de ‘duiding’ van extreemrechts, populisme, ed. zitten we vast in een enorm misverstand.
De onzichtbare hand van waarderealisatie
Kapitaal moet renderen en vloeit nu eenmaal, in tegenstelling tot water, naar het hoogste punt. En het blijft dat doen, wat politici of ‘Rijnlandse bestuurders – waar ook ter wereld’ daar ook van vinden. De kapitaalmarkt verlangt realisatie van (kasstroom)potentie: hidden value (vanuit immateriële activa, nieuwe concepten, reële disrupties), benutting van talent en human resources, en absolute outperformance ten opzichte van de concurrentie. Dat lukt slecht in Nederland.
Collectief egoïsme of brutisme?!
De overheid is verworden tot een soort callcenter dat op bestelling problemen moet oplossen. Politiek als bedrijfsvoering, ‘fiksen’. Veel Nederlanders – en burgers elders in de westerse wereld – wanen zich tegenover de overheid consument; consumenten komen louter wat halen, maar als burger moet je ook wat bréngen. Daar moet je dan als overheid ook wel actief toe uitnodigen – en dat is niet door onder het mom van de ‘participatiemaatschappij’ veel verantwoordelijkheid af te wentelen op burgers.
Macht, beperking en versterking
Het blijft me verwonderen. De VS hebben drie bronnen van ‘hard power’: de economische en militaire kracht, en de positie van de dollar. Als tegenwicht zijn er ook drie bronnen van ‘soft power’: de posities in allianties (NAVO) en fora (VN), en (moreel) leiderschap. De laatste drie beperken, in positieve zin, de eerste drie – en worden dan nu ook in rap tempo vrij radicaal afgebroken.
Van winstdenken naar waardedenken: lessen van strateeg Leo van de Voort
Hoe moderne financials met moed sturen op duurzame waardecreatie.
Blog: Eigen waarde eerst: de waarde van waarde
Waarom het kopiëren van succesvolle strategie tot teleurstelling leidt.
Column: Leo van de Voort – De zuurstof van democratie – Managementboek.nl
In een tijd waarin democratie steeds minder onzeker of complex mag zijn, pleit Leo van de Voort in zijn column voor een herwaardering van weerbaarheid. Met scherpe observaties over gezag, binding en moed roept hij op tot leiderschap dat nuance en reflectie durft te omarmen.
Bruut!
Door te kiezen voor Donald Trump koos Amerika voor brute macht, aldus Bruno Macaes – oud-minister van Buitenlandse zaken van Portugal en vermaard geopolitiek duider. In zijn visie is Amerika’s omarming van brute macht als organiserend principe een logische reactie op het verlies van hegemonie op het wereldtoneel. Immers, een land dat oppermachtig is kan regels stellen en eisen dat anderen zich daaraan houden. Nu Amerika weer terug zakt naar de status van ‘gewone’ supermacht doet het wat landen altijd hebben gedaan om hun positie te versterken en te behouden: met geweld nemen wat ze niet vanzelf toekomt.
Preview: Brutisme – Radeloos, redeloos, reddeloos
De omgang tussen mensen wordt steeds grimmiger: individueel geweld, institutioneel cynisme en collectieve onmacht tekenen volgens Leo van der Voort een nieuw fenomeen: ‘brutisme’. In zijn pamflet legt hij uit hoe deze ontspoorde individualisering zich manifesteert. In zijn preview licht Van de Voort toe hoe het concept ‘brutisme’ een nieuwe duiding biedt voor de groeiende maatschappelijke ontwrichting.