Bespiegelingen, columns en artikelen

Rubrieken

Bespiegelingen, columns en in de media

Een veelheid aan zaken

Reflecties bevat mijn verzameling van interviews, artikelen in diverse media en blogs (bv. FM.nl).

In de rubriek ‘Kind of Magic’ sta ik stil bij actualiteiten die mij doen verwonderen ver voorbij het moment van de dag.

En in ‘Kind of Blue’ bedenkt mijn alter ego L.L. Stegman waarom waan en waarde toch zo dicht tegen elkaar aan liggen.

ALLE berichten

rubrieken

In 3 rubrieken en één podcast wordt de vinger aan de pols van de samenleving gehouden.

Organisaties, instellingen, bestuursorganen, leiders, politici – niet alles wat te berde wordt gebracht hoeven we klakkeloos aan te nemen.

Immers, zoals de schrijver Rafael Chirbes ooit al zei: ‘Een volk dat denkt is hoogst gevaarlijk. Maar een dat ophoudt met denken is onverdraaglijk’.

Wie was Gordon Gekko?

Gordon Gekko is een personage uit de populaire film Wall Street uit 1987. Gordon Gekko is een corporate raider die bedrijven overneemt en in stukjes verkoopt.
Gordon Gekko is losjes gebaseerd op de veroordeelde investeerder Ivan Boesky en belegger/investeerder Carl Icahn.

In de film blijkt Gordon Gekko een schurk. Toch is zijn strijd tegen slecht geleide ondernemingen een inspiratiebron gebleken voor zakenbankiers en beurshandelaren.
Zijn speeches in de film (zie de intro bij de Podcast) worden nog vaak aangehaald bij slecht geleide beursgenoteerde bedrijven.
En terecht!

Wat deed L. Stegman in het werk van W.F. Hermans?

Ik heb altijd gelijk is een roman van Willem Frederik Hermans, uitgebracht in 1951 en geschreven in de periode na de politionele acties van Nederland in Indonesië tussen 1947-1949.
Het weerspiegelt de weerzin die Hermans had gekregen tegen de Nederlandse maatschappij die werd beheerst door katholieken en niets had geleerd van de oorlog.
Gedesillusioneerd keert de soldaat Lodewijk Stegman uit Indonesië terug in Nederland, waar hij zijn idealen langzaam uiteen ziet vallen.
De titel van de roman is ontleend aan een uitspraak van Lodewijk: ‘Ik wist altijd alles. Ik heb altijd gelijk. Maar als je gelijk hebt, heb je niets’.

Welke literatuur maakte de laatste tijd indruk?

Twee boeiende boeken die ik de laatste weken heb gelezen.
Van Tom Bower – ‘Boris Johnson’ (2020); een fantastisch inkijkje in (het gebrek aan) de denkwereld van inmiddels voormalig UK-premier Boris Johnson.
En daarnaast van Martin Hendriksma – ‘De RIJN; biografie van een rivier’ (2017); een boeiend reisje langs de Rijn, maar dan anders: actueel tijdsbeeld, prikkelende reisgids, boeiende verhalen.

Kind of Magic

Leo van de Voort

‘Zen is de vinger die naar de maan wijst – vergeet de vinger’,
luidt een klassieke Japanse wijsheid.

Het menselijk verlangen naar schoonheid en onvoorwaardelijke liefde wordt nergens mooier en pregnanter beschreven dan bij de Franse auteur Michel Houellebecq, die aangeeft dat deze schoonheid en liefde niet langer bestaan. Kunst wil getuigenis afleggen en waarschuwen, maar is zich tegelijkertijd bewust van de machteloosheid tegenover het menselijk vergeten, het verlangen om het ongelooflijke achter ons te laten. Een spannende paradox.

‘Fail with Grace’

Winston Churchill zei het ooit als volgt: ‘succes is struikelen van mislukking naar mislukking zonder verlies van enthousiasme.’
‘Fail with Grace’.

Lees meer
Meritocratie als discobal

Als je je droom wilt realiseren, moet je het gewoon hard genoeg willen, zo houden succesinfluencers ons steeds vaker voor. Echter, de meeste gevallen van succes en verlies zijn vooral een kwestie van geluk en pech – hoe hard je ook ‘visualiseert’, ‘manifesteert’ of bidt.

Lees meer
Horror vacui

Twitter, Facebook, Tinder, e tutti quanti aan sociale media platformen – cultuuruitingen die kunnen worden gezien als de omgang met een alles doorsijpelende angst voor leegte en betekenisloosheid. Horror vacui.

Lees meer
‘Fail with Grace’

Winston Churchill zei het ooit als volgt: ‘succes is struikelen van mislukking naar mislukking zonder verlies van enthousiasme.’
‘Fail with Grace’.

Lees meer

Kind of Blue

L.L. Stegman

Een columnist luidt de klok en duidt de klepel.
Tastend naar een wereldbeeld.

Bij nostalgie is niets meer zoals het was, bij paranoia is niets meer zomaar wat het lijkt. In beide gevallen ben je niet waar je gevoel zegt dat je thuishoort. Hoe radicaler de werkelijkheid is, des te moeilijker is het om complexiteit te behouden. De menselijke aard verlangt naar eenvoud. Kunst slaat de brug tussen complexiteit en eenvoud.

Relativeren van ideologie, relativeren van kennis, relativeren van het mondiale. Alleen het elegische geluk van de twijfel brengt ons verder. Die paradox is de aantrekkingskracht. Ook van de column.

Doe zelf even niét lekker normaal…

Michel Foucault duidde al dat de overheid het idee van wat hij ‘de normaalburger’ projecteerde op hoe zij naar burgers kijkt. Het gaat de overheid eigenlijk vooral niet hoe mensen zijn – het gaat hen over hoe ze zouden moéten zijn. Dat maakt de fictie van de ‘normaalburger’ tot een dwingend ordeningsprincipe.

Lees meer
Denk even met me mee…

De samenleving heeft steeds minder een gemeenschappelijke basis, in de zin van gedeelde normen, waarden en principes. Dat draagt bij aan een enorme versplintering van de samenleving. Je zou kunnen zeggen dat we alles horen, én steeds dover zijn voor elkaar.

Lees meer
Is democratie voor winnaars?

Het huwelijk tussen democratie en kapitalisme staat op springen. Incompetentie en afnemende transparantie in de politiek hebben tot veel ontgoocheling geleid. Dat deed de democratie geen goed. En een oneerlijke economie en een nog steeds (en fors) groeiende ongelijkheid hebben de geloofwaardigheid van het westerse kapitalisme aangetast. Een kille omgeving.

Lees meer
Doe zelf even niét lekker normaal…

Michel Foucault duidde al dat de overheid het idee van wat hij ‘de normaalburger’ projecteerde op hoe zij naar burgers kijkt. Het gaat de overheid eigenlijk vooral niet hoe mensen zijn – het gaat hen over hoe ze zouden moéten zijn. Dat maakt de fictie van de ‘normaalburger’ tot een dwingend ordeningsprincipe.

Lees meer

Reflecties

in de media

‘Een volk dat denkt is hoogst gevaarlijk.
Maar een volk dat ophoudt met denken is onverdraaglijk’.


Rafael Chirbes

Als onze belangen groter worden dan onze idealen of kernwaarden, dan komt het aan op strijd – verlies nemen op de belangen, of afboeken op de normen en waarden. Daarbij moeten we ons eerder beoordelen naar onze compromissen dan naar onze idealen. Idealen vertellen ons iets over wat we zouden willen zijn. Maar compromissen vertellen ons wie we zijn.

quote

‘It is not an invention if its destroying the planet’.

Bill McKibben

our newsletter

Enter your email address to be updated with fresh news

Receive emails updates and hot offers