Het blijft me verwonderen. De VS hebben drie bronnen van ‘hard power’: de economische en militaire kracht, en de positie van de dollar. Als tegenwicht zijn er ook drie bronnen van ‘soft power’: de posities in allianties (NAVO) en fora (VN), en (moreel) leiderschap. De laatste drie beperken, in positieve zin, de eerste drie – en worden dan nu ook in rap tempo vrij radicaal afgebroken.
Hoe moderne financials met moed sturen op duurzame waardecreatie.
Waardeverlies op wielen. Wat er misging en de lessen voor scale-ups in de energietransitie.
Hoe kan de samenleving zich losmaken van diepgewortelde overtuigingen en het ‘dikke ik-individualisme’? In zijn recensie van ‘Brutisme’ analyseert Kees van der Stel het pamflet van Leo van de Voort en beschrijft hij de urgentie van een bewustzijnsverandering.
Waarom het kopiëren van succesvolle strategie tot teleurstelling leidt.
“Chief Value Officer is een beetje een buzzwoord aan het worden, maar het begrip heeft zijn oorsprong midden jaren ´80, de tijd dat ik werkte in New York als een van de vele ‘spreadsheet-slaven’.”, aldus Leo van de Voort, strateeg, waardedrijver en Partner van Fuel for Living Strategies.Op FM Dag 2025 – The Tipping Point – ging hij dieper in op het onderwerp aandeelhouderswaarde.
In een tijd waarin democratie steeds minder onzeker of complex mag zijn, pleit Leo van de Voort in zijn column voor een herwaardering van weerbaarheid. Met scherpe observaties over gezag, binding en moed roept hij op tot leiderschap dat nuance en reflectie durft te omarmen.
Door te kiezen voor Donald Trump koos Amerika voor brute macht, aldus Bruno Macaes – oud-minister van Buitenlandse zaken van Portugal en vermaard geopolitiek duider. In zijn visie is Amerika’s omarming van brute macht als organiserend principe een logische reactie op het verlies van hegemonie op het wereldtoneel. Immers, een land dat oppermachtig is kan regels stellen en eisen dat anderen zich daaraan houden. Nu Amerika weer terug zakt naar de status van ‘gewone’ supermacht doet het wat landen altijd hebben gedaan om hun positie te versterken en te behouden: met geweld nemen wat ze niet vanzelf toekomt.
De omgang tussen mensen wordt steeds grimmiger: individueel geweld, institutioneel cynisme en collectieve onmacht tekenen volgens Leo van der Voort een nieuw fenomeen: ‘brutisme’. In zijn pamflet legt hij uit hoe deze ontspoorde individualisering zich manifesteert. In zijn preview licht Van de Voort toe hoe het concept ‘brutisme’ een nieuwe duiding biedt voor de groeiende maatschappelijke ontwrichting.
Wie nadenkt over de huidige organisatierealiteit, raakt getriggerd door de hoeveelheid veranderingen waar we al mee te maken hebben en waar we nog mee te maken gaan krijgen. Het is om die reden een zware tijd voor control freaks, centralisten, perfectionisten, rationalisten, planners en onzekerheidsmijders.